Owczarek niemiecki jest psem średniej wielkości o lekko wydłużonym tułowiu, mocnej budowie, suchym kośćcu i silnym umięśnieniu. Ma okrywę włosową dobrze chroniącą go przed wpływem warunków atmosferycznych.
Odpowiadający wzorcowi wygląd psa obrazuje wrodzoną siłę, pojętność i zwrotność w ruchu. Owczarek niemiecki powinien wykazywać odwagę i nieustępliwość w obronie swojego pana i mienia, z pasją atakować na rozkaz, ale poza tym powinien być czujnym, posłusznym i miłym towarzyszem w domu, lecz powściągliwym stosunku do innych osób. Pomimo wybujałego temperamentu owczarek niemiecki powinien być skłonny do uległości, dostosowywać się do każdej sytuacji, chętnie wykonywać wyznaczone dla niego zadania. Jego uzdolnienia węchowe w połączeniu z budową kłusaka, umożliwiającą na spokojnie i pewnie, bez wysiłku wypracowywanie śladów z nosem trzymanym tuż przy ziemi powodują, że może być używany do różnych celów, jako pies tropiący i szukający. Ogólny jego wygląd jest zatem wyrazem naturalnej szlachetności i wzbudzającego respekt spokojnego usposobienia.
Owczarek Niemiecki - Głowa.
Proporcjonalna do wielkości tułowia (długość ok. 40% wysokości w kłębie). Nie powinna być ani ciężka ani za delikatna i lekka lub zbyt wydłużona, między uszami umiarkowanie szeroka. Ma być sucha i umiarkowanej szerokości między uszami. Długość mózgoczaszki równa się około 50% całej długości głowy, szerokość mózgowioczaszki u psa nieco większa, a u suki nieco mniejsza niż jej długość. Czaszka oglądana z góry stopniowo i równomiernie zwęża się, poczynając od uszu, ku wierzchołkowi nosa, zaś czoło oglądane z boku i z przodu powinno być tylko lekko wysklepione, bez - lub ze słabo zaznaczoną bruzdą czołową.
Owczarek Niemiecki - Policzki.
Lekko zaokrąglone, nie wystające.
Owczarek Niemiecki - Pysk.
Silny, szczęka i żuchwa dobrze rozwinięta, wargi suche, napięte, dobrze przylegające. Grzbiet nosa jest prosty, o linii prawie równoległej do przedłużonej linii czoła.
Owczarek Niemiecki - Uzębienie.
Zdrowe, mocne pełne (42 zęby: 20 w szczęce i 22 w żuchwie). Owczarek niemiecki ma zgryz nożycowy, tzn. że siekacze muszą działać na kształt nożyc, przy czym siekacze żuchwy zachodzą na ścianki tylne siekaczy szczęki. Między zębami nie powinno być większych odstępów. Tyło zgryz i przodo zgryz , jak i wspomniane luki między zębami stanowią wadę. Wadliwy jest też zgryz cęgowy.
Owczarek Niemiecki - Oczy.
Średniej wielkości w kształcie migdała, nieco skośnie osadzone, nie wyłupiaste, o barwie dostosowanej do umaszczenia, możliwie ciemnej. Spojrzenie żywe, spokojne, świadczące o pojętności.
Owczarek Niemiecki - Uszy.
Średniej wielkości, u nasady szerokie, ku górze zwężające się, wysoko osadzone, szersze u nasady, stojące, prosto trzymane, ostro zakończone, z małżowiną skierowaną do przodu. Wiele psów w czasie ruchu lub spoczynku w postawie leżącej kładzie uszy do tyłu, co nie jest wadą.
Owczarek Niemiecki - Szyja.
Szyja silna o dobrze rozwiniętych mięśniach, sucha bez luźnego podgardla.
Owczarek Niemiecki - Tułów.
Długość tułowia nie powinna przekraczać od 110 do 117% wysokości psa. Kłąb długi, wyraźnie wzniesiony i łagodnie przechodzący w linię grzbietu.
Owczarek Niemiecki - Klatka piersiowa.
Głęboka (ok. 45 - 48% wysokości w kłębie), długa, sięgająca daleko do tyłu. Żebra dobrze uformowane i długie, ani beczkowato wygięte, ani płaskie. Dobrze ukształtowana klatka piersiowa zapewnia łokciom swobodny ruch w czasie kłusa, natomiast zbyt wybrzuszona, zakłóca ruch łokciom i powoduje ich odstawanie.
Owczarek Niemiecki - Grzbiet.
Łącznie z lędźwiami prosty i silny. W części piersiowej niedługi, mocny. Lędźwie krótkie, szerokie, mocne, silnie umięśnione.
Owczarek Niemiecki - Zad.
Długi, lekko spadzisty. Zad krótki, spadzisty lub o poziomej linii nie jest pożądany.
Owczarek Niemiecki - Brzuch.
Umiarkowanie podkasany.
Owczarek Niemiecki - Ogon.
Obficie owłosiony, opuszczony w dół sięga co najmniej stawu skokowego. Czasem, choć to niepożądane ma lekkie zagięcie na bok. W podnieceniu i w czasie ruchu ogon jest wyżej podnoszony i wyginany.
Owczarek Niemiecki - Szata.
Poszczególne włosy proste, twarde i przylegające. Głowę łącznie z wewnętrzną stroną uszu, przednią stronę nóg i palce okrywa sierść krótka, szyję - dłuższa i gęściejsza. Na tylnej stronie nóg sierść jest dłuższa. Na pośladkach dłuższe włosy tworzą tzw. "portki".
Owczarek Niemiecki - Maść.
Czarna z regularnymi brązowymi, żółtymi lub jasnoszarymi znaczeniami (podpalaniem); z czarnym czaprakiem; śniada; czarna i szara jednolita, albo z jaśniejszymi lub brązowymi znaczeniami.
Owczarek Niemiecki - Kończyny przednie.
Łopatka długa, skośnie ustawiona, dobrze umięśniona, płasko przylegająca. Ramię jest ustawione do łopatki prawie pod kątem prostym, mocne i dobrze umięśnione. Przedramię oglądane ze wszystkich stron proste, o długości większej niż głębokość klatki piersiowej. Śródręcze silne, niezbyt stromo ustawione. Łokcie ani ostające, ani wciśnięte. Łapy owalne, tworzą je krótkie zwarte i wysklepione palce oraz twarde, ale nie szorstkie opuszki. Pazury krótkie, mocne, ciemne.
Owczarek Niemiecki - Kończyny tylne.
Pośladki szerokie, silnie umięśnione. Kąt w stawie kolanowym ok. 120 stopni. Ukątowanie kończyn tylnych odpowiada ukątowaniu przednich, ale nie może być przesadne. Staw skokowy i śródstopie mocne. Ogólnie biorąc, kończyny tylne powinny być mocne i dobrze umięśnione, aby mogły z łatwością spełniać zadania siły napędowej psa.
Owczarek Niemiecki - Kościec.
Od owczarka wymagamy kłusu. Jest to zasadniczy sposób jego poruszania się, potrzebny zarówno do wykonywania funkcji pasterza jak i zadań wynikających z funkcji psa użytkowego. Tak, więc kości owczarka niemieckiego powinny być długie, bo wtedy jest na nich więcej miejsca dla przyczepu mięśni, lecz z tego powodu nie może on być kwadratowy.
Owczarek Niemiecki - Wzrost.
Wysokość w kłębie psa 62,5 cm, suki 57,5 cm. Dopuszczalne jest odchylenie w górę lub w dół do 2,5 cm.
Owczarek Niemiecki - Wady.
Wszelkie braki obniżające przydatność użytkową, wytrzymałość i sprawność fizyczną:
- obojętność,
- słaby układ nerwowy,
- nadmierna pobudliwość,
- lękliwość,
- wypłowiałe barwy umaszczenia,
- psy albinotyczne lub z białym wierzchołkiem nosa,
- nieprawidłowy wzrost,
- wątła budowa,
- długo nożność,
- za krótki tułów,
- miękki grzbiet,
- stroma postawa kończyn.
- wady zgryzu
- zbyt miękkie owłosienie,
- za krótkie lub za długie owłosienie
- uszy wiszące
- ogon zakręcony, źle trzymany.
opis
- Kość nosowa
- Szczęka
- Kość czołowa
- Kość potyliczna
- Łuk jarzmowy
- Żuchwa
- Oczodół
- Pierwszy krąg szyjny - Atlas
- Szósty krąg
- Pierwsze żebro
- Dwunaste żebro
- Rzekome, trzynaste żebro
- Mostek - część początkowa
- Mostek - część końcowa
- Trzeci wyrostek kolczytsy piersiowy
- Trzynasty wyrostek kolczysty piersiowy
- Pierwszy wyrostek kolczysty lędźwiowy
- Siódmy wyrostek kolczysty lędźwiowy
- Kość krzyżowa
- Kręgi ogonowe
- Łopatka
- Kość ramienna
- Kość promieniowa
- Kości przedramienia (kość łokciowa i promieniowa razem)
- Nadgarstek
- Śródręcze
- Palce przedniej kończyny
- Miednica
- Staw biodrowy
- Kość udowa
- Rzepka kolanowa
- Kość piszczelowa
- Kości podudzia (kość strzałkowa i piszczelowa razem)
- Staw skokowy
- Śródstopie
- Palce tylnej kończyny
Szkielet kończyn
Kończyny przednie połączone są ze szkieletem osiowym za pomocą silnych mięśni przyczepionych do mocnych i płaskich kości zwanych łopatkami. W dolnym końcu łopatka połączona jest stawem z kością ramieniową, a z kolei ta - kością promieniową i kością łokciową. Poniżej znajduje się nadgarstek, który składa się z pojedynczych i małych kości ułożonych w dwóch rzędach. Ruchy nadgarstka głównie ograniczone są do ruchu w górę/w dół, jednakże jest on w stanie wykonać nieznaczne ruchy skrętne. Łapa zbudowana jest z pięciu kości śródręcza, czyli palców, z których każde składa się trzech małych kostek. Każdy z palców zakończony jest potężnym pazurem. Najmniejszy, wewnętrzny, palec nie dotyka ziemi.
Kończyny tylne połączone są ze szkieletem poprzez miednicę, która to składa się z trzech parzystych kości. Tworzą one bardzo mocną obręcz połączoną z kością krzyżową kręgosłupa. Po obu stronach miednicy znajdują się panewki, w których spoczywają główki kości udowych. Kości te drugim swym końcem łączą się z dwiema, częściowo zrośniętymi, kośćmi: piszczelową i strzałkową, tworząc kolano. Poniżej kość piszczelowa łączy się ze śródstopiem poprzez staw skokowy. Tylna łapa składa się z 4 palców zakończonych pazurami; czasami zdarza się, że w połowie długości stopy znajdzie się piąty palec, tzw. "wilczy pazur", który należy usunąć. Normalnie w tym miejscu, pod skórą, znajduje się tylko mała kostka, którą da się wyczuć palcami.
Mięśnie
Cały szkielet okryty jest warstwami mięśni, które bardzo precyzyjnie kontrolują ruchy psa. Mięśnie działają w przeciwstawnych parach bądź grupach - np. jeden mięsień powoduje zginanie stawu, a drugi jego prostowanie. Mięśnie są bogato zaopatrzone w nerwy i naczynia krwionośne.
- Mięsień unosiciel wargi górnej
- Mięsień szczękowo-nosowy
- Mięsień zamykający wargi
- Mięsień policzkowy
- Mięsień żwaczowy
- Mięsień jarzmowy
- Mięsień skroniowy
- Mięsień piersiowo-językowy
- Mięsień poruszający muszlą ucha
- Mięsień piersiowo-głowowy
- Mięsień kluczowy szyjny
- Mięsień kluczowy ramienny
- Mięsień czworoboczny
- Mięsień zębaty brzuszny
- Mięsień ramieniowo-szyjny
- Mięsień naramienny
- Mięsień trójgłowy ramienia
- Prostownik nadgarstka promieniowy
- Prostownik palcowy wspólny
- Prostownik palcowy boczny
- Prostownik nadgarstka łokciowy
- Zginacz nadgarstka łokciowy
- Odwodziciel długi pierwszego palca
- Mięsień najszerszy grzbietu
- Mięsień piersiowy głęboki
- Mięsień brzuszny prosty
- Mięsień brzuszny skośny
- Napinacz powięzi szerokiej uda
- Mięsień najdłuższy uda
- Mięsień pośladkowo powierzchniowy
- Mięsień dwugłowy uda
- Mięsień półściągnięty
- Mięsień przedni piszczelowy
- Prostownik długi palcowy stopy
- Mięsień strzałkowy długi
- Zginacz palców
- Mięsień trójgłowy łydki
Charakter owczarka niemieckiego nie ma obecnie nic wspólnego z charakterem dawnych psów owczarskich.Psy pasterzy musiały być ciche, by niepokoić owiec i nie rozpraszać pasterzy. Nieodpowiedzialna hodowla przyczyniła się jednak do wielu problemów.
